IP: 188.*.*.* Saudi Arabia

அருமை தம்பி சாலிஹின் கட்டுரை நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் நாம் கடந்த நம் வாழ்வை கண் முன் கொண்டுவருகிறது.

உண்மையிலேயே இயற்கை உணவின் சுவை தெரிந்த பின் மற்றவர்களுக்கும் மறந்தவைகளை நினைவூட்டுகிறார் போலும்.

கெமிகல் கலவை இல்லாத மண்பாண்ட சமையல், அன்றன்று தயார் செய்யும் உணவு, மீதமான உணவுகளை மற்றவர்களுக்கும் தாரள மனதுடன் கொடுப்பது இதுவெல்லாம் இன்று மறந்து போனவைகள்.

இன்று சமையல் செய்யும் பாத்திரம் முதல் எச்சிபெட்டி, அவசர உணவு, வீதியில் தயார் செய்யும் உணவுகளுக்கு முக்கியத்துவம் இவை அனைத்தும் நம் சுகாதாரத்தையும் கெடுத்து மருத்துவமனை தேவைகளை அதிகரித்தது என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை..

IP: 110.*.*.* Australia

புலிக்கு பிறந்தது பூனையாகுமா என்பது போல் நண்பர் சாலிஹின் எழுத்து நாளுக்கு நாள் மெருகேறிக் கொண்டே வருகிறது !

படிக்கும் போதே நாவில் நீர் ஊறுகின்றது ! காலம் கொஞ்சம் பின்னோக்கி செல்லாதா என மனம் ஏங்குகின்றது !

இந்த சுவையான சுவாரசியமான விஷயத்தை சொல்லி விட்டு வாழை பழத்தில் ஊசி ஏற்றுவது போல் நமது ஊருக்கு தேவையான நல்ல ஒரு மெசேஜ்ம் சொன்ன விதமும் நன்று!

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் ப்ரதர். மாஷாஅல்லாஹ். கட்டுரை மிகவும் அருமை.

இப்பவும் அந்த நாட்கள் வராதோ என்ற ஒரு ஏக்கம். பழைய சோறு, சிறு வெங்காயம், பருப்பு வடை சேர்த்து சாப்பிடும் சுகம். ம்... தனி சுகம்தான்.

இப்பவெல்லாம் யாருங்க இத பத்தி நினைக்கிறாங்க? இப்ப உள்ள வாழ்க்கை முறையை நினைத்துப் பார்த்தால் கஷ்டமாகத்தான் இருக்குமு். எல்லோருக்கும் நோய். பயமா இருக்கு. ஒவ்வொரு நொடியும் புள்ளைக்கு உடம்பு சரி இல்லைன்னு டாக்டர் இடம் போன ரிப்போர்ட் வர்ற வரைக்கும் நம் மனசு படும் பாட்டுக்கு இப்ப உள்ள உணவுப் பழக்க முறை, எல்லாம் ஃபாஸ்ட் ஃபுட்தான் காரணம்.

IP: 117.*.*.* India

நாக்கில் நீர் ஊரச் செய்த கட்டுரை மட்டுமல்ல, உடலில் நடுக்கம் ஏற்படுத்திய கட்டுரையும் கூட. பழைய சோற்றின் தீராத ருசியும், மாசி, மற்றும் சாளைக் கருவாட்டின் கூர்த்த காரமும் யார் மனதை விட்டுத்தான் அகலும் ...?இன்னும் சில காலம் சென்றால் மாசி கூட மாயமான பொருளாகிவிடும். அதன் விலை இப்போதே தங்கத்தின் விலையை ஒத்திருக்கிறது. இப்போது யாரும் மாசியை உரலில் இட்டோ, அல்லது அம்மியில் வைத்து அரைப்பதோ இல்லை. ரெடிமேட் மாசித்தூள் வாங்கி அதை ரெடிமேட் தயாரிப்பாகவே சாப்பிடுகின்றனர்.

காலம் செல்லச் செல்ல கால ஓட்டத்தில் எல்லாமும் மாறி வருவதுதான்.

இனி வரவே வராத அந்த பொற்காலத்தின் மின்மினிக் கனவுகளை தம்பி எஸ் கே ஸாலிஹ் தனது எழுத்து முயற்சி மூலம் அவ்வப்போது தூண்டி வருகிறார்.

அவரது அந்த மனப்பூர்வமான முயற்சிக்கு நமது வாழ்த்துக்கள்..!!!

IP: 86.*.*.* United Arab Emirates

அருமையான பதிவு.. அனுபவத்தை எளிய முறையில் தெளிவாக எழுதியமைக்கு வாழ்த்துக்கள்.

இப்போது அந்த அம்மியையோ, குளவியோ காணப்படுவதில்லை., இது எப்போ போச்சோ அப்போவே நல்ல ஆரோக்கியமும் போய் விட்டது...

IP: 117.*.*.* India

இக்கட்டுரையின் கீழ் கருத்துப்பதிவு செய்துள்ள என் அன்புச் சகோதரர்கள் பலருக்கு, இதன் மகத்துவம் புரிந்தாலும், அதை ஏதோ நிறைவேறவே வாய்ப்பில்லாத ஒன்றாக - ஓர் ஏக்க உணர்வுடன் பிரதிபலித்துள்ளதை உணர முடிகிறது. சகோதரர் ஷுஅய்ப் காக்கா ஒரு படி மேலே சென்று, இது இக்காலத்தில் நடைமுறை சாத்தியமில்லை என்பது போல கருத்துப்பதிவு செய்துள்ளார்.

இவர்கள் யாவருக்கும் நான் பணிவுடன் சொல்ல விரும்புவது:-

“ஒரு சமுதாயம் தன்னைத்தானே மாற்றிக்கொள்ளாத வரை நிச்சயமாக அல்லாஹ் அவர்களை மாற்ற மாட்டான்” என்பது திருமறை குர்ஆனின் அற்புத வசனம்.

இது உணர்த்துவது யாதெனில், ஊருக்கு உபதேசம் செய்வதற்கு முன்பாக உன்னை நீ மாற்றிக்கொள் என்பதே. ஊரை மாற்றுவது என்பது நம் கையிலில்லை. நம்மை நாம் மாற்றிக்கொள்வது மட்டுமே நம் கையில் உள்ளது.

நம்மை நாம் மாற்றிக்கொள்வது என்பதை சுருக்கமாகப் புரிந்துகொள்வதானால்,
1) நான் மாற வேண்டும்.
2) என்னைச் சார்ந்துள்ளோர் மாற வேண்டும். (அதாவது, என் செலவில் வாழும் என் மனைவி, என் தாய் மாற வேண்டும்.)

இதனை அடைந்திட நாம் செய்ய வேண்டியது, வாய்ப்புக் கிடைக்கும்போதெல்லாம் வழங்கும் அன்பான உபதேசம் ஒன்றே! கருத்துத் திணிப்பு ஒருபோதும் பலன் தராது.

இந்தக் கட்டுரையை எழுதிய எனக்கு இதில் கூறப்பட்டுள்ளவற்றை அனுபவிக்க முடிந்துள்ளது என்பதை வைத்தே - இது நடைமுறைக்கு சாத்தியமான ஒன்று என்பதை என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள முடிகிறது. இதைப் பார்த்து யார் யாரெல்லாம் மாற நினைக்கிறார்களோ அவர்களுக்கும் இது பொருந்தும்.

கடந்த 2013, நவம்பர் மாதத்தில், வானகம் உயிர்ச்சூழல் நடுவத்தில் நடைபெற்ற இயற்கை விவசாயம் மற்றும் எளிய வாழ்க்கை முறை தொடர்பான முகாமில், மறைந்த அய்யா நம்மாழ்வார் பேசியபோது,

“அடுத்தவங்கள மாத்த நெனைக்காதீங்க... அது உங்களுக்கு வீணான வேலை... உங்கள நீங்க மாத்திக்கங்க... அப்புறம், நான் இப்படி என்னை மாத்திக்கிட்டேன்-ன்னு பார்க்கிறவங்க கிட்ட எல்லாம் சொல்லுங்க... யாருக்கு ஆர்வம் இருக்கோ, அவங்க தானா அத எடுத்துக்குவாங்க...” என்றார்.

அதை அப்படியே நான் செயல்படுத்துகிறேன்.

அரிசித் திருகை போன்றவை (முயன்றால் அதுவும் கிடைக்கும் என்றாலும்) தற்காலத்தில் கிடைக்காததுதான். ஆனால், பழஞ்சோற்றுக்கும், மாசிக்கும் தேவை, இருக்கிற சோற்றில் தண்ணீரை ஊற்ற வேண்டும். உப்பு, பச்சை மிளகாய், அடை ஊறுகாய், தயிர், சின்ன வெங்காயம், மாசி, தேங்காய் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்.

இவை எதுவும் பூமியில் கிடைக்கவே வாய்ப்பில்லாத - செவ்வாய்க் கிரகத்துப் பொருட்களா என்ன?

“வீட்டுல சப்போர்ட் கிடைக்க மாட்டேங்குதேப்பா...?” என்கிறீர்களா?

எல்லோர் வீட்டிலும் இதுதான் நிலை. கொஞ்...ச நாளைக்கு நாம் ஆசைப்படுவதை நாமே செய்து, மனைவி - குழந்தைகளுக்கும் கொடுப்பதை வழக்கமாக்கிக்கொள்ள வேண்டும். நாக்குக்கு நல்ல சுவையைக் காட்டிவிட்டு, திடீரென நம் வழமையைக் கைவிட்டு, மாற்று வேலையில் ஈடுபட வேண்டும்.

சுவை உணர்ந்த நாக்கின் கட்டளைக்கு ஏற்ப, வீட்டாரின் செயல்பாடுகளில் விரைவிலேயே மாற்றம் தெரியும் - இன்ஷாஅல்லாஹ்!

வெயில் காலமாக இருப்பதால், நாள்தோறும் எங்கள் வீட்டில் இதுதான் தயாரிக்கப்படுகிறது. இன்றைக்கும் பழஞ்சுாறும், மாசியும்தான்!

IP: 61.*.*.* India

ஏண்டா தம்பி சாலிஹ் உங்க வீட்டில் இவ்வளவு பெரிய அம்மியிலா மாசி இடிப்பாங்க? எங்க வீட்டில் இதை போன்ற அம்மிகளில் பெரும்பாலும் தேங்காய்,மற்றும் துவையல் அரைப்பார்கள், மாசிக்கு பெரிய உரல் உளைக்கைதான். உள்ளி வெங்காயத்தை போட்டு நசுக்கியவுடன் மாசி மனம் வரும் பாருங்கோ சொல்லி வேலையில்லை.

என்னுடைய மாணவர் பருவம் சாலை மீன் கருவாடிலதாங்க போச்சி, காலையில் புன்னக்காயல் சித்திங்க ஐந்து, ஆறு பேரு கருவாடு கூடையுடன் தினமும் நம் ஊருக்கு புன்னக்காயல் டவுன் பஸ்ஸில் வருவாங்க, வந்து ஊரின் பல பக்கமாக பிரிந்து கருவாட்டை காலி பன்னீட்டு மாலை பஸ்ஸில் ஊர்ருக்கு திரும்புவாங்க, இப்ப ஆசைக்கு கூட முடியலங்க, மக்க குட்டிகளுக்கு அதன் வாடையே தெரியாதுங்க, இப்ப சுட்டு நம்ம பசங்களுக்கு கொடுத்தா என்ன நடக்கும் நினைத்து பாருங்க.

அன்று ஒரு மாத வீட்டு செலவை இவர்கள் ஒரு சவர்மாவில், சிக்கன் பக்கோடாவில் முடிக்கிறாங்க, எத்தனை அழகான, சிக்கனமான அந்த காலம்?

மாம்பலம் சீசன் வந்துவிட்டால் மாம்பலம் கருவாடு என்ன ஒரு மேட்சிங்?

ஆட்டுக்கறி பக்கம் எங்க போக முடியும்? வெள்ளிகிழமைகளில் ஓடி ஒளிந்து மாட்டு கரி கடையில் ஓரமாக நின்று கரி வாங்குவோம், ஹைஜனிக் பார்க்காத அந்த காலத்தில் எந்த நோயும் இல்லைங்க. இன்னைக்கு விதையே விசமாயிட்டேங்க?

எப்படியோ சாலிஹ் மறந்து கிடந்த என்னை போன்றவருக்கு சாளை மீன் கருவாட்டை உசிப்பிட்டீங்க, எப்படியாவது வாங்கி சுட்டு விட வேண்டியதுதான், வீட்டுல என்ன ரிசல்ட் விளப்போதோ.

அற்புதமான இந்த கட்டுரை நெய்சோறுக்கு மாசியும், பழஞ் சோத்துக்கு கருவாடும் சாப்பிட்ட பீலிங் இருந்திச்சி தம்பி. இன்னும் நிறைய எழுதுங்க, வாழ்த்துக்கள்.....

IP: 106.*.*.* India

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும். கட்டுரை ஆசிரியர் அன்பு நண்பரை வாழ்த்தி பாராட்டுகிறேன். பழைய நினைவுகளை உசுப்பேத்தி விடுகிறார்.

மாசி இடித்த உரலில் சோறுவும், தொவைல் அறைத்த அம்மியில் சோறுவும் சாப்பிட்ட காலம் பொற்க்காலம். இந்த கால கட்டத்தில் நானும் வாழ்ந்தேன் என்பதில் பெருமை படுகிறேன்.

அந்த காலம்களில் எல்லோரு வீட்டிலும் சாளை கருவாடும், தொண்ட கருவாடும் கண்டிப்பாக இருக்கும். பலசோறுக்கு மட்டும்தான் இது உபயோகம் என்று எண்ணி விடவேண்டாம். இப்போது பிள்ளைகள் கேலக்சி கொக்கா சாப்பிடுவது போல..... தோணும் போது விறகு அடுப்பை தீயை பெருக்க வைத்து கருவாட்டை சுட்டு தின்போம். அப்படி கருவாடு ரெடியாவதை அடுப்புக்குள் கிடக்கும் கருவாடையும் ஆவலோடு கவனித்து கொண்டு இருப்போம். ஏனெனில் சரியான பதத்தோடு இருந்தால் அதன் டேஸ்டே.... தனி. அப்படி பதமாகிவிட்டது என்பது எப்படி தெரியும்.? சூட்டில் வேகும் கருவாடு வேகுவத்தின் காரணத்தால் வாய் திறந்து நம்மை பார்த்து சிரிக்கும். அதை பார்த்து நாங்களும் சிரித்து வெளியில் எடுத்து கருவாடு கேலக்சி கொக்கா ஆசையுடன் தின்போம்.

பொற்க்காலம் திரும்பி கிடைப்பது கடினம். ஏக்கத்துடன் வஸ்ஸலாம்.

IP: 1.*.*.* Hong Kong

அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் நலமே விளைக.

"எழுத்து மேடை" க் காரர்கள் தத்தம் ஆக்கங்களுக்கு இடும் தலைப்புக்கள் எமை வெகுவாய்க் கவர்ந்தமை உண்மை. சாலிஹின் "பிஞ்சுக்கு நஞ்சு" நெஞ்சை ஈர்த்தது .வெகு நாட்களுக்கு முன்னரே வாழ்த்து சொல்ல எண்ணியும் நாட்களை அகல விட்டேன்.

'மாசி இடித்த உரலில் (சுடு) சோறு" கால் துட்டு செலவில்லாமல் அரை நூற்றாண்டு பின்னோக்கி எம்மை பயணிக்க வைத்தது மட்டும் இன்றி அன்பான அன்னையரின் அருளான உரு எம் மனக்கண் முன் தோன்றி முகக்கண்களைப் பனிக்க வைத்ததும் உண்மை.

எழில் நிறை நடையுடன் உணர்வு நிரம்பி வழியும் தவல்கள். அன்னையரின் நினைவோடு அன்பு காட்டும் பணிப்பெண்களின் எண்ணமும் இணைந்து அலையோடியது.

சாலிஹின் எழுத்துக்களின் நடுவே அறிவான தந்தையாரின் சுவையான குறும்புகளும் விரவி இனிமை சேர்த்திருந்தமை அருமை.

குழுவினர் என்றும் வாழ்க வென வாழ்த்துவோன்
சா.பாக்கர் சாஹிப்